adressul. Jana Pawła II 31, 64-932 Stara Łubianka   ikona telefonu +48 67 216 03 18  ikona maila Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Opryskiwacze i ich rola w rolnictwie

Środki ochrony roślin grają bardzo ważną rolę w rolnictwie. Roślinom uprawnym zagraża wiele tysięcy różnych szkodników, chorób i chwastów. Do ochrony przed nimi istotny jest nie tylko odpowiedni dobór środka chemicznego do rodzaju plonów, ale także sposób, w jaki się go podaje. Prawidłowo wykonane opryski gwarantują obfite plony i maksimum ochrony przed szkodnikami. A te mogą zapewnić tylko nowoczesne opryskiwacze.

 

Budowa opryskiwacza

Głównym zadaniem opryskiwacza jest równomierne pokrycie roślin pestycydami. Ta metoda jeszcze przez wiele lat będzie odgrywała decydującą rolę w ochronie roślin. Maszyna musi rozbić roztwór chemiczny na malutkie krople, a następnie odpowiednio nanieść je na rośliny. Prosty opryskiwacz zbudowany jest z kilku podstawowych elementów: zbiornika na ciecz roboczą, rozpylacza i pompy. Bardziej rozbudowane opryskiwacze składają się jeszcze z belek polowych, rozwadniaczy, mieszadeł i zaworów sekcyjnych. Oczywiście im lepszej jakości jest opryskiwacz i jego poszczególne elementy, tym skuteczniej będzie on przyczyniał się do ochrony zbiorów.

Praca opryskiwacza

Nowoczesne opryskiwacze cechują się gładkimi od wewnątrz, łatwymi do wyczyszczenia zbiornikami. Bardzo istotne jest, aby dało się go dokładnie wyczyścić, pomiędzy opryskiwaniem różnego rodzaju roślin. Niektóre środki stosowane do oprysku jednego gatunku roślin mogą zaszkodzić innym. Dlatego możliwość dokładnego czyszczenia jest tak ważna. Producenci przykładają też wagę do tego, by urządzenie rozpryskiwało środki ochrony w jak najmniejszych kroplach. Im kropla jest mniejsza, tym równiejsza na roślinie wytwarza się warstwa ochronna, gdy odparuje z niego woda. Każdy opryskiwacz musi przechodzić okresowe badanie techniczne. Badania opryskiwaczy przeprowadza się w odstępach czasu nie dłuższych niż 3 lata, przy czym pierwsze badanie musi nastąpić nie później niż 5 lat od dnia jego nabycia.